Au jardin bèu dau camin dei tepas

 Au jardin bèu dau camin dei tepas

Lei grapauds esconduts son seis amics

Lei lausiers, la farigola seca,

Ie plantan cavilha e fan son nis

--

La paret, lo clapàs dau papeta

Aparan fòrt leis aucèus dau país

Leis èstres estranis de la seuva

Poussas doblas d’Ursae Minorís

--

Que venga la tepa sintetica

E se perdon flors, èrbas, animaus !

Au sòu vesètz morir l’estelum

L’ostau novèu jòga sa musica

La teulissa plana seca l’aigau

E tuga la tèrra sota lo betum

Ròsas dins lo jardin dau Genevilieron

 

Ròsas dins lo jardin dau Genevilieron

Vesètz lo tablèu de Gustau Calhabòta

La dòna dau capèu, lo claus de bastons

Sa ròba de veusa, lo chin que s’i freta

--

An oblidat lo cèu dins lo quadre estrechon

Es per mielhs fremir au frescum de la mofa

Escondut mai vesible dins lei ruscas dau tronc

Lei dos petons tancats dins la terra bacosa

--

Lo roge se dormís dins un tapís de flors

Lo ròse dei nombrós gigants senhoreja

L’amor rebata l’ostau invisible dau pintre         

La culhida precisa se perd dins sa foscor

Es un moment urós mai l’ensems pallineja

Siam a l’exterior mai se sentèm au dintre