La vida d'artista

Vene de veire un grand filme polit. Se ditz La Vida d'Artista (La vie d'artiste). Es un filme juste sus lei difficultats de la creacion e d'èstre dins la creacion. Es risolier, es fin, leis actors son precis. Es força ben vist. Vos l'aconselhe! En present vos dedique una cançon de Leo Ferré en raport amé lo filme que comença per un karaoke de C'est Extra. Per totei leis artistas. Un grand filme francés. E en mai d'aquo es una granda comedia! La promiera capitada de Monsur Fitossi. Que se m'engane pas a trabalhat a l'atge d'aur de la revista STUDIO...

Que d'alas per un clown, sason 2, episodi 3

La tribu s'aprocha. Tomba la pluèia. La pluèi tomba de la musica que la capolièra nos manda. Se quicham. Sarram lei mans per la reçaupre. Badam la quèca. Badam la pluèia que tomba de la musica. La capolièra apond: "Amé lei mots! Amé lei crits!" Quilam. Cadun son biais. Crits aguts de femnas. Crit brutau dau J... que fa d'obras (un cantier) sus lo Clapàs. La tribu, puèi, se sarra dau lume. Vese dieu. Veson una lutz cremanta d'un pais caudàs. Cadun vei a son biais lo lume. Siam un monde pivelant d'imaginacion.
La dança dau rescontre en tenguda civila. Joc du parèu. La musica me transmuda en Cracocàss. L'aucèu que vou manjar leis eschtroumpfts. Fa ben rire.
La dança dau rescontre en tenguda de Clown. Tres cubes dins una boita de nuech. Dança dessus. Se cercam amé ela darrier lei ridèus negres de scèna. Se cercam. Se trobam. Se fugissèm. Lei tèstas sorton. Rintran. Despaçan de darrier lei cortinas. S'imagina, ela, nusa darrier lo ridèu negre. Sort, vestida de sa rauba blua de scèna. La fin de l'impro, fa qu'acabe solet amé un rastèu. En cridant a la dona:" Podriam.... Podriam...". E sorte de scèna, en li corrent après, sens ausir una responsa. E ma votz coma un resson: "podriam", "podriam".

Que d'alas per un clown, sason 2, episodi 2

Se siam retrobats a 6. Son totei comedians. Son fabulos. Li aguèt una taula redonda per dire lei nostreis espèras dau talhier creacion. Ai esperat lo darnier moment per me presentar. Per dire que sabiéu ren. Qu'aviéu fach de tiatre qu'aviéu 13 ans. Qu'aviéu arrestat après perque... Se fasié pas trop dins la familha, l'estrambord creatiu, la passion, lo tiatre. Fasié pas serios au mieu. Aquo l'ai pas dich. L'ai laissat entendre. Puèi diguère qu'ère impressionat per lo mestier de cadun. Que l'aviéu pas. Qu'aviéu pas fisança en ieu. Qu'èra patologic. Que la taula redonda semblava a una terapia. Co qu'agradèt pas a la capolièra. Qu'aviéu un pauc escrich i a un brieu. Qu'a un moment donat ai escrich quauquei cançonetas. Un pauc. Pas gaire. Que siéu estat admés au concors de la FEMIS. Puèi que me barrère lei portas de la creacion. Que dins mon trabalh d'escritureta m'agradava mielhs de botar leis autres en abans. E que finala, ço qu'esperave es de crear de polidèis istorias amé aquestei clowns e de lei vieure ensems. Oc, de lei vieure sus un platèu. Puèi avèm bolegat. E ère mai d'aise. Per existir finala.

Tèrra de Zen

Es lo nom de la botiga de mon amiga Mag, una amiga de joinèssa. Francament fa de ben de la rescontrar per s'apasima l'arma. La botiga li sembla. Balhe l'adrèiça:

http://www.terredezenaiguesmortes.com/