Eriam tres amics per una serada DVD Pizza. Se siam
arrestats a l’Intermercat de la vila de Tam per logar lei filmes. Que se tròban
a la pompa de gasolina (es la logica dau monde de uèi... vòls veire un film,
vas a la pompa...) Quora arriba un tipe curiós. Nos demanda de prestar la carta
blava. Nos afortis que sa moto a calat. E que pòu pas tornar partir. Fa nuech.
Es embestiat. Pas degun per li donar de gasolina. Solas, de maquinas. A de
bilhetas, segur, e nos tornarà l'argent de la carta blava, sensa relambi. Degun,
dins la chorma de tres que siam, coneis pas aqueu tipe. E ieu, de dire,
mesfisant: " Pecaïre! Avèm oblidat lei cartas a l'ostau". Lo tipe part. Partèm. Fasèm tirar. Podèm pas causir de
filmes de la vergonha de sortir la carta davans èu.
Regardam una
emission de varietat tarribla sus la mort de Miquèu Bergier (per faire
d'audimat, França Dos tòrna sortir seis artistas dau formòu). E fasèm lo
morre tota la serada. De la vergonha d'aguer laissat aqueu tipe solet, dins la
nuech, dins lo freg, sensa argent. Siam de cons. La vila de Tam nos a
condicionats.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada