Anar dins lei prats.
Lei cagarauletas s'arrapan ai cardons.
Prene lei cagarauletas una-a-cha-una.
Lei botar dins la saca.
Tornar a l'ostau. Lei faire junar puei una nuech dins una cassòla ò un plat ben tampats. "Se que non faràn la bandida dins la cosina deman, çò ditz la maire". Se metes un cabucèu de plastic remarcaràs que se vòlon sauvar lei cagarauletas. E per aquò fau pas èstre sensibles: siam d'omnivòrs.
Quora an ben cagat (aquò te leva l'amarum e neteja lei cagarauletas de lei faire cagar) botar lei cagarauletas dins lo frigò.
Faire bolhir dins una granda cassòla ambe de ferigola, de lausier, d'alhet e de sau.
Faire refregir.
Servir en ensalada amb una vinaigreta tota colhona.
Se manja ambe de picas. As un pauc l'impression de manjar d'èr tant son pichòtas. E coma ditz mon paire, es mai cagant de lei culhir que de non pas de lei manjar, lei cagarauletas.
(c) Fotografias originalas dau Tam. 2015.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada