Arquitectura d'un aeroport made in Provença. Lo got oblidat per una viajaira preissada... que laissa a pantaiar... Quau èra... Perqué laissèt lo cafè ?.... Trop caud? Pas pron bio?... Un amoros retrobat a la lèsta qu'apareis a la veirina d'una avion?... O la fugida d'un passat vergonhos?... L'esquina virada a son passat, la femna polida laissa son café e lo negre que difusis. Lèsta a afrontar surament un avenidor promés per un novèu pais europeenc. Coma disié una cançon: " Ailleurs/ Ailleurs tu dis que c'est toujours mieux". Lo parlador anoncia son nom d'ostau. Lo pais. Espanha. La vila. Madrid. Pasmens la tornarai pas trobar dins l'avion. Auriéu degut prene aquèu cafè coma l'ultima dralha de sa preséncia en França.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada