Wolf e sei WolfetasA! Lei colhons! Urosament que la mar èra granda e a gratis, se que non t'aurian tot reservat e auriés pas poscut te banhar, mon paure Tam. Ma vengéncia fuguèt crudela. Sabe qu'es dangeiros mai pegue lo retrach d'aquelei empegats sus mon blog occitan. Amé una enveja de lei negar, ben pregond. Au pais dei Pofres, lei Wolfs son reis. La darnière nuech, metère lo revelh. E coma ère envasit per lei bralhas dei Wolfs e dei Wolfetas qu'escampavan sei sotas vestiments d'en pertot per marcar lo territori e m'empachar de m'assetar sus lo balcon, sortiguère a la chut-chut sus la musica de la pantèra rosa. Una bralha de banh sus lo closc, per posquer pas èstre reconeisser. La masca de cabussada sus lo nas. E mon pijamà regat. Lume frontau sus lo front. Tubà dins la boca. E d'un biais risible imitère lo vent amé lo braç. Lo lendeman Wolf trobèt son eslip sus la teulissa dau restaurant. Siéu un super-Tam.a
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada