Epopèia d'una vida. Ara Marilyn fa de la
poesia. Se marrida amé Arthur Miller. Lei gents rison d’aquela relacion mai
après sa mòrt cadun es d’acòrd per de dire qu’èra una granda dòna sensibla. Tardier. Recentament an publicat sei poèmas e son gèni se verifica. En fach Marilyn Monroe, coma la
Patty de Libertat (Freedom, lo libre american que vos
n’aviáu parlat dins lo pòst d’ier) patís de se realizar pas. Tragedia dau sègle vint?
Es d’aqueu mal-èstre contemporanèu que Simon
Curtis dins Una setmana amé Marilyn charra. Mai lo fau
dire, sa ficcion, a l’estetica « 35 mm cramat per lo lum e la lutz» resquilha en susfácia. Leis
especialistas lo dison : la participacion de l’actritz (jogada per
Michelle William) dins Lo Prince e la
Dansarela, film realizat per Laurence Olivier, es una anecdòta. Es d'aquel episòdi que se tracta lo film mes en abima. Auriá
benlèu ganhat de copar quauquei minutas inutilas. Perque lei capricis sus
l’empont, la Marilyn subreprotegida, la presa dei potringas, lo complèx de
l’actritz, l’ipercondria, coneissèm aquò de còr. De mai lo pitch de l’istòria
es simplet : lo jovent Colin Clark (Eddie Redmayne) sus l’empont dau
rodatge s’amorosís de l’estèla e fugisson, lo temps d’una dimenjada, lo platèu
enrabiat. Fa tresen assistent
(mestier inventat per justificar sa fonccion durent lo rodatge) e crea lei
gelosiás deis realizators presents. Òsca au Kenneth Branagh, actor
shakespearian, per son interpretacion fòrta dau Laurence Olivier. Sa preséncia fòrta e son mestier negan
leis autrei personatges e actors. Se la Marilyn dins lo film fa de bòneis
imitacions dins lei pòsas, direm qu’en plan gròs es pas parier... Manca
l’ascladura e la maduresa que fau per aquò e benlèu d’un pauc de sensualitat
erotica qu’alucariá e pivelariá tota la chorma mascla que la bada de lònga. Que
de Marilyn, n’i a pas qu’una !
My Week with Marilyn en VOD ò en
telecargament leiau.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada