Sant Pau de Vença e la fondacion Margarida e Aimat Maeght

S'i troban leis obras de Richard Deacon dins l'encastre dei "Novas sasons de l'art vident". Es un ostalàs privat e per rintrar te fan pagar onge euros. Mai la poèsia es au troba-te. Siés aqui dins la frescor d'un ort borgés. Que sembla un pauc a un ostalàs a la Jaume Tati, aquèu visionari. Espantat per aquela capitada e aquel amor de l'art, comences de romegar e faire de reprochis ai musèus d'estat! Trobes qu'aqui i a pron d'espaci, un espaci liure sensa cadena, que te permet de te passejar d'obras en obras e que permet ais obras d'art de se desenvelopar coma d'èstres. Mai te desrevelhes lèu quora siés a faire l'elogi dau privat. Quin orror! Avisa-te se l'estat se desbarrassa de l'art, quau lo monstrarà au pople e a quin prètz? L'art, mon bon monsur, es un afaire public! E d'alhors, onge euros, finala, aquo te costa un braç! Om troba de comportaments blings-blings e cons-cons dins aquela fondacion. Onge euro fa pas nimai la causida quantitativa e qualicativa dau public. Pensa! Lei nervis escampan de peças de monedas dins lei fonts d'art e fan de vots! E! Siam pas a Lordes!
Enfin, coma lo disiéu, l'art contemporanèu troba aqui tot son sens. Leis estatuas son pausadas o puslèu se passejan coma de dinosaures vidents jogant amé lo cèu, la tèrra vo lei bartàs de peire.
Siéu estat pivelat per lei fotografias de Ernst Scheidegger: L'atelier de Giaccometti, rue Hippolyte-Maindron, Paris. Lo fotograf prenguèt - en negre e blanc - l'esculptaire a l'obra. Sei retrachs son precis. E dins leis uelhs de l'artista (es coma un making off, se volètz) trobam leis uelhs de l'actor, de l'escrivan, de l'esculptaire, de dieu.