dimecres, 30 de setembre del 2009
crisi de la crisi
Per tornar a ma vertadièra vida de sindicalista, a l'agéncia de viatge onte trabalhe: ara lo problèma es que lei collègas de burèu se volon pas plus sindicar. Me trapan ben polit amé mei pega-solets e meis afichas. Es una rossèla que menèt mielhs que ieu la contèsta; faguèt en comitat redusit de mocions per lei consèus d'administracion en dire qu'èra pas plus possible d'adobar de projèctes en divisant lei personaus. Faguèt signar lo monde. E ieu, penos, siéu a correr après leis adesions dei socis. Leve la voés proche de la maquina de café. Es la maquina que romega dins un silènci geinat. Lei luchas aqui son marginalas, individualas. E capitan. Lo cop que ven cercarai un trabalh de mai au pole de l'emplec: ravi dins la pastorala Maurèu.
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada