dissabte, 12 de maig del 2007

Les cahiers Max Rouquette


Cette publication annuelle, dont le premier numéro vient de paraître est destinée à ceux qui désirent en savoir davantage sur l'œuvre de l'écrivain, et en découvrir certains aspects méconnus.
Ce premier numéro est illustré de photographies inédites en noir et blanc, notamment d'André Hampartzoumian, et Michel Descossy pour la photo de couverture.

26 pages, format A4. Prix : 4 euros > Voir quelques photos de ces
journées


Pour se procurer ce numéro
A Montpellier : à la galerie Cardabelle, 6 rue Sainte-Anne. Ouvert l'après-midi du mercredi au samedi. Contact
Par correspondance : en adressant un chèque de 6 euros (4 € + 2 € de frais de port) à Cardabelle, 6 rue Sainte-Anne, 34000 Montpellier.Le chèque doit être libellé à l'ordre de l'association Amistats Max Rouquette.

corto maltesse, literatura dessenhada


Mon amiga Lalla Hawa me crompèt per Nové un libre d'art. Es Corto Maltese, literatura dessenhada. Fa partida d'aquestei libres que podriam qualificar de "libres bèus". Ilustracions sus papier glaçat, mescladissa de color e de negre e blanc. Lei tèxtes son d'entrevistas (es un recampament) entre Ugo Pratt e dos italians pivelats per lo mèstre: Vincenzo Mollica e Patrizia Zanotti. Lei discutidas fan ressons ais imatges en regard. E es força ben fach. Cada bofiga es lo rebat de l'entrevista. Coma una citacion literaria. La promièra citacion dessenhada es famosa: "A dequé penses Corto?/ - A Artus Rimbaud, un poèta francés. E pendènt aquestei moments, pense a pas ren d'autre."

Ugo Pratt es lo contaire de sa vida. Coneis un fum de legèndas e de dialectes dau monde . Monde qu'a traucat coma son eroï ( a la diferéncia d'Hergé que se documentava força en demorant sus plaça) . Fau l'escotar parlar, Hugo Pratt. Fau l'escotar descriéure aquela clau misteriosa penjada a la paret de son ostau qu'es l'esquichum de l'istoria de tota la familha Pratt (Anglatèrra, França, Italia) . Son rescontre amé un faus indian que rauba lei torristes americans. Son embarrament en co d'un pople d'indigènes pendènt una setmana e son mejan de se ne sortir en fasènt de dessenhs. Son biais de viatjar amé una soleta maleta clafida de papier e de gredons. D'anar pas a l'ostalaria mai de logar en co de l'estajant per se bastir una familha dins cada pais. L'autor a una vida tan rica coma son eroï. E es un plaser de l'ausir contar. Sa vida es un roman fulheton. Una fotografia d'Elisabetta Catalano lo monstra a travèrs d'una veirina. Corto se subrepausa sus la cara d'Ugo. La semblança es pivelanta.

Pratt refusèt, pendènt la genèsi de son obra tota, lo terme de "fumetto" qu'en italian vou dire "Bande dessinée". Era trop popular per èu. Li agradava mielhs d'emplegar l'expression francésa "bande dessinée". Son obra èra de la literatura. Co qu'afortis lo titol dau libre: Corto Maltese, literatura dessenhada.


Mollica e Zanotti, Hugo Pratt littérature dessinée, Casterman, 2006 (per l'edicion en francés).

PS: Es pas d'asard se Pratt se faguèt de longa publicar per Casterman en França. Fau se remembrar que l'ostau d'edicion dins lei annadas 80 creèt lo fabulos mensuau "A Suivre..." ("de seguir", en lenga d'Oc) qu'es lo rèire dau roman grafic. La Bd se limita pas plus au nombre de paginas (de 48 a 62) impausat per l'edicion. Mai pren tota sa libertat. Coma en literatura, lo creator es au centre de son obra, sensa limitas. A Suivre nos faguèt descubrir Tardi, per exemple.

dijous, 10 de maig del 2007

solet dans Tam


Uèi coma ère solet, que l'agéncia èra tampada, me siéu inventat d'istorias... D'istorias que fan paur... que se podrian racontar a de jovents... E, ma fista, èra bèn agradadiéu... Era una istoria fantastica amé una mena de Drac... Me fau contunhar... E acabarai coma l'autor de Harry Potter... Amé Napoleon au poder, fau que mon imaginacion siegue rendable!
Se que non, mon imaginacion e ieu es una bona coabitacion. Oc! Gramaci de pausar la question. Levat que paga pas la renda.... Aquela racha!


De descubrir: D'aprendis dessenhaires sus:



lo western au trabalh

J vou modificar mon escenario qu'a trobat tarrible. Vou levar lei dialogs e lo costat politizat. Vou tornar faire la scèna de quiéu. Enfin, ço que demorarà de mon obra originala es l'unitat d'accion e de temps. Perque li avia pas pensat. Qu'un escenario s'escrivia amé una unitat d'accion e de temps. Es pas acabat.

a star is born


En parlant de comedia musicala, ma preferida es A Star is Born amé Judy Garland. Es long, tragic. En tecnicolor! Siam dins l'atge d'aur dau cinèma oliodian. Lei morcèus musicaus fan partida de l'accion e son pas artificiaus. L'epscicologia dei personates es remirabla. Un morcèu d'antologia: la dança dau parèu dins lo salon. Totei lei objects dau membre servisson per faire un vestit (lo capèu dau lume) o un paisatge dau monde. Agachatz la polida foto de Garland que trobère. L'aviau descubèrt en classa cinèma, lo filme. L'ai crompat en dvd. Tarrible!
Un troç d'aquèu filme prodigios:

dilluns, 7 de maig del 2007

I had a dream

Depuis hier soir, j'ai l'impression que nos vies ressemblent à une grande comédie musicale. A une grande émission de Maritie et Gilbert Carpentier... Avec Enrico Macias, Mireille Mathieu, Halliday, Montagné... Ah! Quel rêve!