dimecres, 25 d’abril del 2007

valère bernard

La Danso de l'Ours... pèr Valère Bernard
Lou Mercat pèr Valère Bernard


E la carrièro B...... pèr Valère Bernard.



Ai envejo de countunia lou viage dins l'Art visuau. Dins ma quisto me demande cu pousquè pinta vo foutougrafia, en negre e blanc, la nostro culturo. Cu pousquè pinta li vilo? E lis artiste? Pensère tout d'uno is aigo forto de Valère Bernard que courrespoundon bèn à l'ambiènt de la vilo de Tam ounte reste. Li coulour pèr pinta l'urbanita, lou negre di vilo e di civilisacioun es aqui. Bèn pensa e bèn plaça. Dins un realisme pantaia dins la negrour. Irounio dou sort: troubarès uno carrièro B......




La vilo, de cop que i a, es desvariado. Se passo que que siègue. Agachas l'eisèmple de la danso de l'Ours... Bacus venguè nous desliéura de nostri cadeno... Ero la fèsto de Pan! On pou se demanda de qué se passo aro dins li recantoun de la carrièro B, de la vilo de Tam... Quouro li estajan patisson de la censuro e dis empacho de la repressioun...


La vido e l'obro de Valère Bernard soun aqui. Basto de clica:



Lou Tam fa sa galarié d'Art. Retra de cantaire, d'autour, de pintre en negre e blanc dins la rubrico: "negre e blanc" !









Mauresco




Siéu fan coume dirié la Mela sus soun blog! Li fiéu de Bob Marley e de Moussu T.

Se clico aqui:

Scènes partagées avec:
Manu Chao, Asian Dub Foundation, Dupain, Fabulous Trobadours, Massilia Sound System, Toko Blaze, Jagdish, la Talvèra, Barbarito Torres, Nux Comica, Ginkobiloba, Billy the kick, Punish Yourself, De La Colline, Raspigaous, les bombes de bal, les footeuses de oai, oai stars, jam session bandia, los de nadau, marti (old school occitane), Stevo’s Teen, Roultaboul, Goulamas'k, la Phocéenne de Dub, Manu Théron, Lo cor de la plana, Jamasound, 100 grammes de têtes, etc

Mistral en negre e blanc

Uno proumié dessin en nègre e blanc de Mistral. Mistral e la Foutougrafio Negro e Blanco. Vaqui un tèmo pèr lou blog...


Pèr countunia on pou vèire ço que fan li felibre d'aro sus:

http://www.felibrige.org/

Frédéric Mistral (1830-1914) came from an old and well-to-do family of landowners that had settled in Provence in the sixteenth century. He was deeply influenced by his early years in the leisurely and patriarchal manor of his father. Mistral read law, but after taking his degree devoted himself entirely to writing poetry in Provençal, the passion for which had been aroused during his school days by one of his masters, the Provençal poet Joseph Roumanille. Mistral's aim was to make neo-Provençal a literary language conforming to fixed standards of purity. For this purpose he spent many years on the compilation of the Trésor dóu Félibrige, a dictionary of Provençal published by the «Felibrige», a literary society that Mistral had founded.Mistral was both an epic and a lyrical poet. His work is determined by Provence, not only in language, but in content and feeling. Provence is the true hero of all his poems. His first great success was Miréio (1859), a story of two star-crossed lovers. It was followed by Calendau (1867), a fantastic narrative poem about a Provençal fisherman. Other works include Lis Isclo d'or (1876) [Islands of Gold], a collection of poems; «Nerto» (1884), a narrative poem based on a chronicle of the Avignon Popes; La Rèino Jano (1890); and Lou pouémo dóu rose (1897) [The Song of the Rhone]. A five-volume edition of his works appeared between 1887 and 1910; three volumes of unpublished works appeared posthumously (1926-30). Mistral wrote an autobiography Moun espelido: Memori è raconte (1906) [Memoirs of Mistral]. His efforts to revive Provençal were at various times supported by the Academie Française and the Institut de France.

dimarts, 24 d’abril del 2007

Western: i am a poor lonsome cowboy

E vaqui. E cric e crac. Lo western es acabat. Vau mandar tot aquo a Ennio Morricone per la particion.
Bon... Tot s'es pas passat coma cresiau. L'ordenador qu'ai trabalhat dessus a work e pas word doncas per mail aquo merda. E doncas la mesa-en-page sembla a un bricolatge de merda. Veirem ço que ne ditz Sergio Leone. Vau manjar ma pasta.

Per la polida cançon de western, clicatz aqui:

http://www.youtube.com/watch?v=1CuwhTmQIYM

E aqui lo generic de mon enfancia:

http://www.youtube.com/watch?v=Wkvq2A7xRY0

E lo generic de la fin:

http://www.youtube.com/watch?v=fNg09WYT48I

E ben! Ca date de 1983! Ca nous rajeunit pas!

dilluns, 23 d’abril del 2007

Lo Western: Corrrida au clar de luna

A! ai arrestat subran lei potringas per l'angina. Aquo vai melhor. E doncas ai poscut te faire una scèna de quieu que Brigita Lahaie e Roco Sens Fredi podriam pas se n'en tornar metre. Encara un cop ai mesclat lei genres. Paure John Wayne! Quora J legirà aquo, va m'empachar d'escrieure la fin de son western. Adieu! Mexic! Adieu Lo film! Lo cop que ven adaptarem un escenario dei Schtroumpfs e sarà mai aisat. Cu se farà la schtroumpfeta?

Lo Western: je serais les cows-boys et tu serais les indiens

Dins la familha siam afogats per lei bendas-dessenhadas. Lo cosin J e ieu avèm legit e collectionat sabe pas quant de BD quora èriam ado. J... trabalha ara la television. E i a un brieu que l'aviau pas vist. E m'arriba l'estieu passat amé una BD de sa joinessa. Un dacos que pas degun a pas legit aqui. Bon voliau donar lei referéncias aqui mai... Se qu'auqu'un vou nos prene l'idèia, siam fotuts-morts e bons per lo quitram e lei plumas. Es l'idèia d'una vengéncia dins un Mexic italian (un Mexic a la Sergio Leone, seguissètz????) E me demanda de ne faire un escenario. Me diguèt: " Ai una chorma tecnica coma aquo e podriam ne faire l'adaptacion e partir au Mexic!" Yes!
Enfin, brèu... Ai dich de oc. Abans falia acabar Ala Negra. Acabère Ala Negra. E escampère Ala Negra.
E doncas, ai un pauc rampelat per aquo faire. E ara siau sus mon Western. Es gostos! Pan! Te mate! Lei clichés son bons! La puta, la mama, l'assessin, lo Shérif, la vila morta, lei penjadissas... E es un plaser de cabussar dins l'escritura cinematografica. Amé lei dialogs, lei descripcions, e patin coffin... Espère qu'aquo se realizarà. Dabans la fuèlha, jogue ai Cow-Boys coma un drollet de cinc ans. Pam! Siatz morts! Tarrible!
PS: Uèi ai ben abançat. Siau a la scèna fatala de sex. Es una scèna cauda cauda. Ai leis imatges sota leis uelhs mai coma descrieure aquo d'un biais... Disem... Cinematografic... Bon li tornarai mai tard. Defora fai bèu. Vau passejar.

Ai vist new-york, new-york USA

Aguère aqueste tantossada una telefonada de l'amiga Liza. Liza la cantaira qu'aviau escrich son promier disque e que vos aviau parlat. Es sempre un plaser de partejar d'idèas de musicas e de cançons novas amé l'Artista. Liza, ara, es a viatjar ai States. Laissa pas França, pasmens. E contunharà de cantar la lenga d'oc, ço que li fa l'originalitat de sa personalitat artistica. Ara, vos l'aviau dich, Liza a madurat e sa musica es mai linda e mai joiasa. Mai ritmada. E trabalha amé de musicaires coma aquo! Coma l'aviau explicat a l'amic Plantevin, un autre amic cantaire, trabalham ara, lei tèxtes a l'anglo-saxona: Tot joga sus la musicalitat, lo ritme e mens sus lo sens. D'imatges precis. De sons precis. Es coma aquo, me sembla, que Gainsbourg a capitat. E aquo balha d'espessor a la cantaira e a sei compausicions. Siau fan de ço qu'avèm fach darnièrament ensems: La dança dau Matagot, Solesa, Parle a la Luna (que sembla un cant d'indians d'Americas).
Aguère crenta, quora aprenguère que Liza laissava lo pais. Parla un anglés perfiech e la lenga passarà mielhs enlai. Mai que mai per faire mestier: cantar anglés es mai aisat! Doncas es acabat per mon pichot trabalh de paraulier? E ben... non. Tot ara me diguèt qu'èra pas sa toca. Leis americans son afogats dei lengas dau monde. E contunharà, la chata, d'impausar la lenga! La polida fa la guida de viatge e fa cantar Provençau dins lei carris! Imaginatz un rican que mastega sa goma sus Pichon Monde. Mort de rire!
Alara, Liza va partejar sei cançons entre lei States e Occitània. Nos laissa pas tombar! Esperèm lèu l'album venènt que sarà mai ric! E encara e totjorn en Occitan!
Ara fau trapar lo bon productor que nos pagarà aquela joia. Perque lei cançons que venon son de joias!