Es temps de laissar l'arquitectura de l'aeroport faire sa vida d'aeroport. Vida de quitram. Rengada e rectangulara. Singulara. Simbol d'una solesa a jamai en parténcia... Lo terrenh de joc desapareis. Amé son rebaladis de veituretas oblidadas. Aprenem a fugir lei passatges clavelats que fau de longa traucar drech. Adiéu Marsilha. Bonjorn Madrid e son cèu bordelic.
5 comentaris:
la seguida !!! la seguida !!! la seguida!!! la seguida!!!!!Es tròp bon, es tròp cortet!
cairrat coma las vacanças o òlon pas èsser! de disciplina per qué? se perdre pas? se susvelhar? per paur del desòrdre?
K, a tu de veire. Sabe pas respondre. Perqué siam dins una societat de l'ordre?...
Joan, t'ai escotat. Ai mes la seguida. E lo viatge es pas acabat!
Ah! òsca, Tam! E agacha, qu'ambé tas fòtos d'art, as pogut meme far venir Dauna K !!! Sabiái plan qu'èras un geni.
las vacanças me donan de temps per èsser inspirada.
Publica un comentari a l'entrada