Indianà dins la vila de Tam rescontrèt l’animau a l’asard, faciá a la bouchariá. Sa leona polida, la sauvaja de la capeladura blonda. E, coma a passa temps, tornèt trobar sei qualitats de caçaire. La faguèt rire d’un biais precis, un pauc provocator e assajèt mai una mesa-en-scèna : quora la veguèt apareisser au recanton de la carriera, destaquèt la cencha de sei bralhas. Çò que li donèt un èr comic de Charlie Chaplin (sabètz quant de chatas aguèt Charlie Chaplin amé son biais comic ? Es la tacaticatica dau Gendarma). L’Eminença de la bordadura negra despasava dau fròc, èra mau barbejat e son pèu èra confle qu’aviá dins son espessor begut tot lo gèu dau matin. La faguèt rire. Aviá la replica justa. Son gèste èra maladrech mai precís. Era bòn. Lo ser, la leona lo sonèt per rugir e lo mercejar dau temps passat a rire. Leis autrei Indianà qu’èran vengut au sieu per apasimar sa set, dins la granda tenda militaria de l’Indianà, veguèron l’aventurier segur d’èu, flatejat, un Arrisson Ford novèu naissava. Lo vin ajudava sa fiertat. De lo veire, auriam poscut creire que batejariá contra 50 000 tigres, pantèras, 70 0000 extremistas, partir 500 e en arrivant au pòrt…. Mai l’assegurança e la beutat de l’Indianà durèron pas. Quora se virèt per racrocar, un deis Indianà, assetat sus lo sofà, li escampèt una caoèta en li dire :
- Vesèm ta luna.
2 comentaris:
coma que lo vin! per parlar a una femna sufís pas.
la cacahuète a atteint son but?
Publica un comentari a l'entrada