"Longtemps, je me suis cacaoté de bonne heure". Marcèu Prot.
Me rampele quora, a la chut-chut, descvariats en pijama verd per l'espera de Nove, desvalaviam coma de furas dins lo garatge escur de la vila borgesa e blanca dei nautors d'Agradà.(siéu Marcéu Prot, me fau faire de longuei frasas complicadas, quora avètz trobat lo vèrbe es bon). Lo grand, lo Papet Eli, a la retirada, un ome en blanc coma dins un laboratoria, fasié chocolats e fornets. Un garatge que sentissié pas la gasolina mai l'onctuosa odor dau cacao fort. Pas de pasta de cacao, de caco pur. Lo grand defuntèt. Mai ma memori protiana contunha de reviscolar aquela odor sensuala que desrevelhava, ja a cinc ans, ma sensualitat. Una memoria sensitiva sempre renovelada cada cop que vau a Total vo a Elf. Marcèu Prot.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada