Viatge conegut e aimat

Sempre sus mon vèlo en suspencion sus lei paluns assecadas de la pichòta Camarga. Deman anarai veire lei resclausas dau Pichòt Ròse. Es mon viatge preferit. Aqueste que passe cada jorn ambé mon paire. Per aprofiechar de sa sapiéncia e de son entrainament fisic. La Miegterrana nos recampa. E mancariáu pas un jorn d'estiu per viure aquò. Siam una minuta d' aqueste país, papà!
Le lendeman, finala après lei resclausas contunham sus la via de terra que perlonga la D63 (Palavàs, Carnon, Lo Motàs). Se dubris a nautres un paisatge bèu. Lo camin dèu surament menar a Seta. Un farandola de cabanas, lei "cabanas dau Ròc" dubrisson leis uelhs de mon telefonet. Maugrat lo solelhàs assage de faire mon mielhs per vos. E bastir de remembres novèus ambé lo paire.

Lei cabanas d'aicí ecologicas ambé de teulissas solarias ò plus ancianas, fachas tot just de fustas pintadas ambé la crotz occitana ò la crotz camarguenca. Lei estajants parlan fòrts dei merinjanas de miegjorn culhidas dins l'òrt. E tot aquò me tòrna a Grecia.