Anem dansar au Sarko!

Dins ma vila preferida, la vila Agradà onte vau m'apasimar quora lo trabalh es acabat, quora pode laissar ma masca e mon vestit d'ome sociau, quora pode tornar èstre lo Tam que siau, dins ma vila preferida, i i a un bar. Se ditz lo Napoleon. Disèm pas "anam bèure un cop au Napoleon". Disèm anam bèure un cop au "Napo". Fa mai d'jeun coma diria Tam junior, lo pichot de ma veisina que me sembla. Aquo significa doncas una certa filiacion, una amistat pregonda per aquel ome istoric per quau vau m'oblidar dins lei vapors dau Wiski Coca vo d'una Margarida (coma sabon pas faire la margarida te meton un pauc tot ço que podon dedins...). Enfin. Enlai, lo dj es traç que bon. Te met de cançons qu'an pas d'atge e que te rementon l'atge qu'as. A! lo pijama esponga dei dissabtes dau ser a agachar leis aliscamps e lei pampalhetas dins leis emissions de varietassa a passa-temps! Alara, au Napo, ieu vese que lei gents que dançan son populars qu'es pas de dire. I a totjorn un tipe que te sembla au Woody Allen en mai grand. E un Josèu Bovet que te sert amé la pelha per la terralha dins la boca coma s'èra son dodo. Sarà surament pas lo public que te votaria per Napo se se presentava ais elections. Es doncas un public d'ibronhàs coma ieu
que van dançar au Napoleon per l'ironia dau nom dau cafè. Siam totei intelligents au Napo. Ara, per geinar pas lei gents que frequentan lo bar, per melhor racontar meis istorias de cafè, dirai pas plus "anam dançar au Napo", mai anam dançar au "Sarko". E santat!