dijous, 5 de juliol del 2018

Lei Messòrgas - 5


Renoncia a me perseguir. Vau gòi, en caucetas, arrapa mon pè. Cabusse, un còp de mai, dins la fanga. Garda sa man arrapada a ma camba.
- Onte vas ? çò crida avans que d’escupir.
- Te respondrai pas.
Quicha ma cavilha un pauc mai. Escupís, un còp de mai :
- Sabes doncas pas qu’es lo repaire dei grands aquí ? Qué venes furnar ? Parla ! Parla !
Quicha de mai en mai. Me ven l’enveja de plorar mai me laisse pas anar.
- Siáu vengut quèrre un quicòm de preciós.
- Un quicòm de preciós ! se trufa. Avisa-te ! De bilhas ? Una titèi ?
Li mòstre l’ombra de Varòt, restada adabàs. Ai plus fins lei braias tomban. Li avoe tot per l’enganar mai tard. Sabe pas coma, mai trobarai ben una astúcia. En mai, se mescle Tomàs a mon idèia, benlèu que me protigirà còntra lei dangiers que venon. Dise a la chut-chut :
- Aquò es lo butin de Varòt, sabes. Es aquí que recapta totei sei pèças de un e dos cents, dempuei dètz ans ! Aquò’s un butin ! Se me desliuras e que fas lo viatge amb ieu, partejarem la mitat dau butin. Te fau anar au grand pin pinhon. Pas tròp pròche, pas tròp luenh. Au nivèu de la tresenca rasiga que sortís.
Tomassàs me larga lo pè.
- Te seguisse. As besonh de proteccion. Aquí, cranhís. Un còp qu’aurem tot desterrat, me donaràs la mitat coma m’as dich.
Sabe ben coma es messorguier, lo tipe. Un còp que l’aurà trapada la boita, me fracassarà la tèsta còntra lo grand pin pinhon e me la raubarà dins son entier. Mai deve ganhar de temps, soscarai après per me ne’n sortir. Siáu en retard. Fai tirar Julian !
Passam davant lei balançadors que crenilhan soletas sota lei bufs rufes dau mistrau que s’entraucan d’en pertot, quora un omenàs, fòrt coma un boscatier nos empacha lo camin. Sentisse lo solèu que tomba plan planet darrier la còla. Un mostre pelut, grassós, lei cambas e braç escartats. Capitarai pas. Es a còntra-jorn. Esclaire sa cara de mon telefonet e reconéisse lo Sénher Faure ! Lo conselhier d’educacion dau collègi de Mont-Duplan ! Òc. Òc. Es ben aqueu. A ! L’òrre personatge ! Aqueu que lei grandàs dau collègi li dison Chewbacca qu’es pelut qu’es pas de dire. La paur d’intrar en seisenca me pren quora pense an eu ! A una reputacion mostruosa. Se ditz que li arriba de punir lei dròlles d’oradas, leis estaca au pè dei roïnas dau castèu Sihol, dins lei roïnas d’aquela residéncia que son a tornar bastir. Aquí onte se van escondre lei vièlhas en deambulator. A ! Franc de Tomàs, terroriza lo monde, aparentament. Chewbacca es pas coma leis autres, vosveja leis dròlles :
- Qué fasètz aquí, Tomàs ? çò fa de sa gròssa votz. Vos rementatz pas que vos esperave après lei cors ? Vos trufatz ? Quau es aqueu drollet ? Coma es crassós ! Qu’es aquò aqueu biais de se vestir ? Lo coneissètz ? Una marrida frequentacion, un còp de mai ! Mai l’avètz bacelat ? Es tota blava, sa cara. Paure pich…
Li copa la paraula, Tomàs :
- Es un pichon de la Calandreta, Sénher. Fasèm pas de mau, Sénher. Volèm ajudar Varòt, sénher : a laissat seis esparnhas au pè dau grand pin pinhon sota la tresenca rasiga que sortís. Es talament vièlh que pòu pas venir lei quèrre. Lo pichon aviá paur de s’i rendre solet. Sus son camin, es tombat còntra una grasilha de conduch mau tampada. Vaquí perque es tot blau. M’a parlat darrier lo collègi. Demandava d’ajuda. Es per aquò que me siáu escapat : voliáu l’ajudar. Es per aquò, sénher. L’ai seguit. Fasiáu una bòna accion, sénher. Lo vòle protegir, senhér. Es per aquò.
Lo bade de tant de constància. A ! Saup ben leis inventar Tomàs, leis istòrias ! D’aqueu messorguier !
- MMM… Siatz ben atencionat, subran, fa lo conselhier d’educacion. Defendètz lei mai fèbles, ara ? Vos vau seguir, Tomàs. Mai se contatz pas de colombiás de messòrgas e que tròbe çò qu’escondètz per abitud mai que ne’n pòde pas parlar davant lo pichòt, passatz en consèu de disciplina, sensa relambi !
Me ditz, Tomàs, a la chut-chut :
- Lo consèu de disciplina ? Ma fista ! Serà pas que lo tresenc. 
(de seguir...)